Pomarańczowe krzesło jadalniane/biurowe „Maui” z podłokietnikami, z oparciem i siedziskiem z tworzywa sztucznego osadzonymi na metalowych chromowanych nogach, proj. Vico Magistretti dla firmy Kartell, Włochy, wzór z 1983 roku

Krzesło Maui z tworzywa sztucznego projektu Vico Magistretti dla włoskiej firmy Kartell. Zachowane w dobrym stanie naturalnym z niedużymi aczkolwiek widocznymi przetarciami użytkowymi (zdjęciami). Przetarcia bardziej znaczące są na plecach. To także pokazaliśmy na zdjęciach. Chromowane metalowe nogi w stanie są bardzo dobrym. Bez odbarwień, czy ubytków w błyszczącej powłoce.

Włoskie do szpiku kości. Zarówno firma Kartell od lat jest w czołówce producentów markowego włoskiego designu tak i osoba projektanta, czyli Vico Magistretti gwarantuje wysoką jakość krzesła zarówno pod względem użytkowym jak i estetyczny. To po prostu pierwsza liga światowego designu. I faktycznie tak jest. Krzesło jest wyjątkowo porządnie wykonane, delikatnie amortyzująca konstrukcja jest stabilna i zwarta. Linia która tworzy całość siedziska i oparcia i jest subtelnie poprowadzona. Widać rękę mistrza.

Każde sygnowane wyciskiem na spodzie siedziska (zdjęcie).

W tym momencie posiadamy 4 sztuk takich krzeseł.

Każda noga zabezpieczona plastikową stopką, tak by nie rysowała podłoża na którym stoi.

Krzesła można sztaplować (układać jedno na drugie). Każde od spodu zaopatrzone jest w gumowe dystanse, które zabezpieczają siedzisko znajdujące się pod spodem przed zarysowaniem (zdjęcia).

Wysokość całkowita : 78 cm
Szerokość z podłokietnikami : 60 cm
Głębokość : 56,5 cm
Wysokość siedziska : 46 cm
Szerokość siedziska : 46 cm
Głębokość siedziska : 41 cm
Szerokość oparcia : 41 cm
Wysokość oparcia : 36 cm
Wysokość podłokietników : 66 cm
Waga : 6 kg

Innowacyjny architekt, projektant przemysłowy i urbanista Vico Magistretti był siłą napędową włoskiego designu od lat 60. XX wieku. Urodzony w 1920 roku w rodzinie odnoszących sukcesy mediolańskich architektów, stał się jednym z najbardziej szanowanych włoskich projektantów, słynącym z niesamowitego mistrzostwa w przejrzystości formy.

Już w latach odbudowy powojennej Magistretti zaczął produkować modernistyczne projekty mebli, zwłaszcza na wystawę w R.I.M.A. oraz Triennale wraz z innymi ważnymi włoskimi architektami-projektantami, takimi jak Franco Albini, bracia Castiglioni, Ignazio Gardella i Marco Zanuso. W latach sześćdziesiątych i później Magistretti stworzył wiele eleganckich, zaawansowanych projektów mebli i oświetlenia dla głównych producentów, takich jak Artemide, Campeggi, Cassina, De Padova, Flou, Fontana Arte, Fritz Hansen, Kartell, Olivari, Oluce, Poggi, Schiffini i Gebrüder Thonet Wiedeń. Kultowe projekty z kariery Magistrettiego obejmują lampę stołową Eclipse (1966, Compasso d’Oro 1967), krzesło Selene Stacking Chair (1968), lampę Chimera (1969) i lampę podłogową Giuone (1969) dla Artemide; Maralunga Seating (1973, Compasso d’Oro w 1979) i Nuvola Rossa Bookshelves (1977) dla Cassiny; oraz lampa wisząca Sonora (1976) i lampa stołowa Model 233 Atollo (1977, Compasso d’Oro 1979) dla Oluce. Najsłynniejsze architektoniczne dodatki Magistrettiego do Mediolanu to Tower in Park przy Via Revere (1953-56, we współpracy z Franco Longonim) i biurowiec przy Corso Europa (1955-1957). Inne osiągnięcia architektoniczne obejmują Wieże na Piazzale Aquileia (1961-64), Dom Bassetti w Azzate (1959-62), Dom Cassina w Carimate (1964-65), dom przy Via Conservatorio w Mediolanie (1963-66), Cusano Milanino Ratusz (1966-69), dzielnica Milano San Felice w Segrate (1966-69, we współpracy z Luigi Caccia Dominioni) i dom na Piazza San Marco (1969-71). Przez całą swoją karierę Magistretti piastował prestiżowe stanowiska profesorskie w Royal College of Arts w Londynie i Domus Academy w Mediolanie. Jego prace znajdują się w zbiorach ważnych muzeów na całym świecie, w tym MoMA w Nowym Jorku i Victoria & Albert w Londynie. Magistretti zmarł w 2006 roku.

Specjalizująca się w luksusowych plastikowych meblach i przedmiotach dekoracyjnych, włoska marka projektowa Kartell została założona przez Giulio Castelli (1920-2006) i jego żonę Annę Ferrieri (1918-2006) w Mediolanie w 1949 roku. Syn badacza tworzyw sztucznych, Castelli, interesował się eksperymentami , nowych materiałów od najmłodszych lat, a następnie studiował inżynierię chemiczną pod okiem laureata Nagrody Nobla w dziedzinie chemii Giulio Natty. W międzyczasie Ferrieri studiował architekturę na Politechnice w Mediolanie pod kierunkiem wpływowego neoracjonalistycznego architekta i projektanta Franco Albiniego. W pierwszych latach ery powojennej Castelli i Ferrieri chcieli przyczynić się do odbudowy swojego kraju poprzez wysoką jakość i innowacyjne wzornictwo przemysłowe. Początkowo firma skupiała się na akcesoriach motoryzacyjnych, takich jak bagażnik na narty K101 (1950). Jednak w 1953 roku Kartell uruchomił dział artykułów gospodarstwa domowego i zaczął produkować przyciągające wzrok, formowane plastikowe przedmioty do wyposażenia wnętrz, z których firma jest dziś znana na całym świecie.

W latach sześćdziesiątych Castelli i Ferrieri postanowili zmienić postrzeganie plastiku, wykorzystując go do tworzenia stylowych, ale funkcjonalnych mebli i wystroju wnętrz. Dział Habitat firmy Kartell powstał w 1963 roku i doprowadził do powstania krzesła dziecięcego K 4999/K 1340, zaprojektowanego przez Marco Zanuso i Richarda Sappera w 1964 roku – pierwszego na świecie plastikowego krzesła i zwycięzcy Compasso d’Oro w 1964 roku. W następnym roku Joe Colombo współpracował z firmą Kartell przy produkcji krzesła 4801 z giętej sklejki (1965), jedynego produktu firmy Kartell wykonanego w całości z drewna. W 1967 r. Kartell zainaugurował swoją nową siedzibę w Noviglio, zaprojektowaną przez Ferrieri, a od 1999 r. mieści się w niej Museo Kartell. W tym samym roku Colombo stworzyło uniwersalne krzesło Kartell 4867 (1967), pierwsze krzesło wykonane z jednego elementu z tworzywa sztucznego formowanego wtryskowo. Krzesło Universal Chair, obecnie uważane za kamień milowy w historii projektowania, znajduje się w zbiorach muzealnych na całym świecie. Inne kultowe projekty Kartell z lat 60. to lampa stołowa KD27 firmy Colombo (1967), lampa Re Sole firmy Gae Aulenti (1967) i moduł pamięci masowej Componibili 4966 firmy Ferrieri (1969).

Miejsce Kartell w historii projektowania osiągnęło nowy poziom, gdy projekty firmy zostały uwzględnione na legendarnej wystawie Italy: The New Domestic Landscape w MoMA w Nowym Jorku w 1972 roku. Formowane plastikowe elementy Kartell doskonale wpasowują się w kosmiczną estetykę projektantów i studiów takich jak Archizoom , bracia Castiglioni, Vico Magistretti, Gaetano Pesce, Ettore Sottsass i Superstudio, którzy również brali udział w tym awangardowym pokazie. W 1988 roku małżeństwo Castelli zdecydowało się sprzedać swoją firmę zięciowi, byłemu dyrektorowi zarządzającemu Versace, Claudio Luti. Po dziesięciu latach pracy w branży modowej włoski przedsiębiorca przejął firmę Kartell i poszerzył grono współpracujących projektantów o takich projektantów, jak Ron Arad, Antonio Citterio, Vico Magistretti, Philippe Starck i Marteen van Severen. W rezultacie lata 90. i początek XXI wieku okazały się dla firmy Kartell bardzo udane. Do elementów wyróżniających się z epoki przełomu tysiącleci należą: półka ścienna Bookworm firmy Arad (1994), system szuflad Mobil Citterio (1994), krzesło Maui firmy Magistretti (1996), krzesło La Marie Starcka (1998), krzesło LCP van Severena (1999) , Starck’s Bubble Club Sofa (2000) i Starck’s Louis Ghost Chair (2002). Dziś Kartell nadal stanowi punkt odniesienia we współczesnej kulturze projektowania. W ostatnich latach Kartell wyprodukował projekty takich marek jak Front, Nendo, Patricia Urquiola i Tokujin Yoshioka, żeby wymienić tylko kilku. Projekty firmy można zobaczyć w muzeach publicznych i prywatnych na całym świecie.