Pomarańczowe krzesło jadalniane/biurowe „Maui” z oparciem i siedziskiem z tworzywa sztucznego osadzonymi na metalowych chromowanych nogach, proj. Vico Magistretti dla firmy Kartell, Włochy, wzór z 1983 roku

Krzesło Maui z tworzywa sztucznego projektu Vico Magistretti dla włoskiej firmy Kartell. Zachowane w dobrym stanie naturalnym z drobnymi aczkolwiek widocznymi przetarciami użytkowymi.

Włoskie do szpiku kości. Zarówno firma Kartell od lat jest w czołówce producentów markowego włoskiego designu tak i osoba projektanta, czyli Vico Magistretti gwarantuje wysoką jakość krzesła zarówno pod względem użytkowym jak i estetyczny. To po prostu pierwsza liga światowego designu. I faktycznie tak jest. Krzesło jest wyjątkowo porządnie wykonane, delikatnie amortyzująca konstrukcja jest stabilna i zwarta. Linia która tworzy całość siedziska i oparcia i jest subtelnie poprowadzona. Widać rękę mistrza.

Każde sygnowane wyciskiem na spodzie siedziska (zdjęcie).

W tym momencie posiadamy 10 sztuk takich krzeseł.

Każda noga zabezpieczona plastikową stopką, tak by nie rysowała podłoża na którym stoi.

Krzesła można sztaplować (układać jedno na drugie). Każde od spodu zaopatrzone jest w gumowe dystanse, które zabezpieczają siedzisko znajdujące się pod spodem przed zarysowaniem (zdjęcia).

Wysokość całkowita : 78 cm
Szerokość : 56 cm
Głębokość : 56,5 cm
Wysokość siedziska : 46 cm
Szerokość siedziska : 46 cm
Głębokość siedziska : 41 cm
Szerokość oparcia : 41 cm
Wysokość oparcia : 36 cm
Waga ; 6 kg

Innowacyjny architekt, projektant przemysłowy i urbanista Vico Magistretti był siłą napędową włoskiego designu od lat 60. XX wieku. Urodzony w 1920 roku w rodzinie odnoszących sukcesy mediolańskich architektów, stał się jednym z najbardziej szanowanych włoskich projektantów, słynącym z niesamowitego mistrzostwa w przejrzystości formy.

Już w latach odbudowy powojennej Magistretti zaczął produkować modernistyczne projekty mebli, zwłaszcza na wystawę w R.I.M.A. oraz Triennale wraz z innymi ważnymi włoskimi architektami-projektantami, takimi jak Franco Albini, bracia Castiglioni, Ignazio Gardella i Marco Zanuso. W latach sześćdziesiątych i później Magistretti stworzył wiele eleganckich, zaawansowanych projektów mebli i oświetlenia dla głównych producentów, takich jak Artemide, Campeggi, Cassina, De Padova, Flou, Fontana Arte, Fritz Hansen, Kartell, Olivari, Oluce, Poggi, Schiffini i Gebrüder Thonet Wiedeń. Kultowe projekty z kariery Magistrettiego obejmują lampę stołową Eclipse (1966, Compasso d’Oro 1967), krzesło Selene Stacking Chair (1968), lampę Chimera (1969) i lampę podłogową Giuone (1969) dla Artemide; Maralunga Seating (1973, Compasso d’Oro w 1979) i Nuvola Rossa Bookshelves (1977) dla Cassiny; oraz lampa wisząca Sonora (1976) i lampa stołowa Model 233 Atollo (1977, Compasso d’Oro 1979) dla Oluce. Najsłynniejsze architektoniczne dodatki Magistrettiego do Mediolanu to Tower in Park przy Via Revere (1953-56, we współpracy z Franco Longonim) i biurowiec przy Corso Europa (1955-1957). Inne osiągnięcia architektoniczne obejmują Wieże na Piazzale Aquileia (1961-64), Dom Bassetti w Azzate (1959-62), Dom Cassina w Carimate (1964-65), dom przy Via Conservatorio w Mediolanie (1963-66), Cusano Milanino Ratusz (1966-69), dzielnica Milano San Felice w Segrate (1966-69, we współpracy z Luigi Caccia Dominioni) i dom na Piazza San Marco (1969-71). Przez całą swoją karierę Magistretti piastował prestiżowe stanowiska profesorskie w Royal College of Arts w Londynie i Domus Academy w Mediolanie. Jego prace znajdują się w zbiorach ważnych muzeów na całym świecie, w tym MoMA w Nowym Jorku i Victoria & Albert w Londynie. Magistretti zmarł w 2006 roku.

Specjalizująca się w luksusowych plastikowych meblach i przedmiotach dekoracyjnych, włoska marka projektowa Kartell została założona przez Giulio Castelli (1920-2006) i jego żonę Annę Ferrieri (1918-2006) w Mediolanie w 1949 roku. Syn badacza tworzyw sztucznych, Castelli, interesował się eksperymentami , nowych materiałów od najmłodszych lat, a następnie studiował inżynierię chemiczną pod okiem laureata Nagrody Nobla w dziedzinie chemii Giulio Natty. W międzyczasie Ferrieri studiował architekturę na Politechnice w Mediolanie pod kierunkiem wpływowego neoracjonalistycznego architekta i projektanta Franco Albiniego. W pierwszych latach ery powojennej Castelli i Ferrieri chcieli przyczynić się do odbudowy swojego kraju poprzez wysoką jakość i innowacyjne wzornictwo przemysłowe. Początkowo firma skupiała się na akcesoriach motoryzacyjnych, takich jak bagażnik na narty K101 (1950). Jednak w 1953 roku Kartell uruchomił dział artykułów gospodarstwa domowego i zaczął produkować przyciągające wzrok, formowane plastikowe przedmioty do wyposażenia wnętrz, z których firma jest dziś znana na całym świecie.

W latach sześćdziesiątych Castelli i Ferrieri postanowili zmienić postrzeganie plastiku, wykorzystując go do tworzenia stylowych, ale funkcjonalnych mebli i wystroju wnętrz. Dział Habitat firmy Kartell powstał w 1963 roku i doprowadził do powstania krzesła dziecięcego K 4999/K 1340, zaprojektowanego przez Marco Zanuso i Richarda Sappera w 1964 roku – pierwszego na świecie plastikowego krzesła i zwycięzcy Compasso d’Oro w 1964 roku. W następnym roku Joe Colombo współpracował z firmą Kartell przy produkcji krzesła 4801 z giętej sklejki (1965), jedynego produktu firmy Kartell wykonanego w całości z drewna. W 1967 r. Kartell zainaugurował swoją nową siedzibę w Noviglio, zaprojektowaną przez Ferrieri, a od 1999 r. mieści się w niej Museo Kartell. W tym samym roku Colombo stworzyło uniwersalne krzesło Kartell 4867 (1967), pierwsze krzesło wykonane z jednego elementu z tworzywa sztucznego formowanego wtryskowo. Krzesło Universal Chair, obecnie uważane za kamień milowy w historii projektowania, znajduje się w zbiorach muzealnych na całym świecie. Inne kultowe projekty Kartell z lat 60. to lampa stołowa KD27 firmy Colombo (1967), lampa Re Sole firmy Gae Aulenti (1967) i moduł pamięci masowej Componibili 4966 firmy Ferrieri (1969).

Miejsce Kartell w historii projektowania osiągnęło nowy poziom, gdy projekty firmy zostały uwzględnione na legendarnej wystawie Italy: The New Domestic Landscape w MoMA w Nowym Jorku w 1972 roku. Formowane plastikowe elementy Kartell doskonale wpasowują się w kosmiczną estetykę projektantów i studiów takich jak Archizoom , bracia Castiglioni, Vico Magistretti, Gaetano Pesce, Ettore Sottsass i Superstudio, którzy również brali udział w tym awangardowym pokazie. W 1988 roku małżeństwo Castelli zdecydowało się sprzedać swoją firmę zięciowi, byłemu dyrektorowi zarządzającemu Versace, Claudio Luti. Po dziesięciu latach pracy w branży modowej włoski przedsiębiorca przejął firmę Kartell i poszerzył grono współpracujących projektantów o takich projektantów, jak Ron Arad, Antonio Citterio, Vico Magistretti, Philippe Starck i Marteen van Severen. W rezultacie lata 90. i początek XXI wieku okazały się dla firmy Kartell bardzo udane. Do elementów wyróżniających się z epoki przełomu tysiącleci należą: półka ścienna Bookworm firmy Arad (1994), system szuflad Mobil Citterio (1994), krzesło Maui firmy Magistretti (1996), krzesło La Marie Starcka (1998), krzesło LCP van Severena (1999) , Starck’s Bubble Club Sofa (2000) i Starck’s Louis Ghost Chair (2002). Dziś Kartell nadal stanowi punkt odniesienia we współczesnej kulturze projektowania. W ostatnich latach Kartell wyprodukował projekty takich marek jak Front, Nendo, Patricia Urquiola i Tokujin Yoshioka, żeby wymienić tylko kilku. Projekty firmy można zobaczyć w muzeach publicznych i prywatnych na całym świecie.