Jednopunktowa wielobarwna lampa wisząca „Konkylie” (Muszla) złożona z aluminiowych pasków, projekt Louis Weisdorf dla firmy Lyfa, Dania, wzór z 1963 roku
Do najbardziej lubianych projektów oświetlenia jakie powstały należy m.in. ta właśnie lampa którą Louis Weisdorf wprowadził do produkcji wspólnie z duńską firmą Lyfa w roku 1963.
Projekty Weisdorfa zwykle zawierały misterne, nakładające się na siebie warstwy metalu, a to przyciągało wzrok odbiorcy.
Taka kompozycja redukuje odblaski, a lampa może nie zapewnia zbyt dużo światła „użytkowego” ale nadrabia zdecydowanie walorami estetycznymi.
Lyfa sprzedawała swoje prace jako „oświetlenie prestiżowe”. Hasło z reklam producenta : „To nie jest „tylko” lampa… to świetlna „rzeźba”…”.
I trudno się z tym nie zgodzić. Mogę powiedzieć na pewno dwie rzeczy (z ręką na sercu).
Zdjęcia nie oddają tego jak lampa prezentuje się na żywo. Próbowałem, ale na żywo jest jeszcze lepiej. A po drugie to jedna z najpiękniejszych lamp jakie mieliśmy okazję widzieć kiedykolwiek.
Aluminiowe paski z których złożona jest lampa są w różnych kolorach, sama lampa była produkowana w różnych wariantach kolorystycznych. Ta prezentowana tutaj kolorów ma zdecydowanie najwięcej.
Świeci jedną żarówką z dużym gwintem, czyli E27. Ale jak świeci… kolor na paskach jest od ich wewnętrznej strony. Na zewnątrz bryła jest prawie biała. Konstrukcja z pasków jest tak sprytnie ułożona, że świecąca od środka żarówka tak odbija kolor z pasków, że ten wchodzi na ich białą stronę zewnętrzną i zabarwia ją na różne kolory. Efekt jest obłędny. Tym bardzie, że lampa jest stosunkowo duża.
I jeszcze jedna dość istotna informacja. Lampa w zasadzie wygląda jak nowa. Jakby nigdy nie była używana. A to nie lada rarytas.
Dodaliśmy tak długi biały kabel na którym zwisa, że można uznać jej długość w zwisie za dowolną. Można ją zmieniać skracając i wydłużając długość kabla.
Wysokość lampy : 40 cm
Szerokość lampy : 40 cm
Głębokość lampy : 40 cm
Waga : 1,5 kg
Louis Weisdorf urodzony w 1932 roku duński architekt i projektant Louis Weisdorf ukończył Królewską Duńską Akademię Sztuk Pięknych w Kopenhadze w 1954 roku. Choć jego kariera była długa i wielowątkowa — jego projekty obejmowały grafikę, meble i projektowanie wnętrz — najbardziej znany jest z kultowych projektów oświetlenia, które stworzył dla Lyfa w latach 60. i 70.
W latach po szkole Weisdorf pracował dla wielu znanych duńskich projektantów, w tym Poula Henningsena i Vernera Pantona . W 1961 roku Simon Henningsen (syn Poula) zatrudnił Weisdorfa, aby pomógł mu nadzorować rozwój i zarządzanie słynnymi Ogrodami Tivoli w Kopenhadze, gdzie Henningsen zainstalował szereg artystycznych opraw oświetleniowych, zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz. Weisdorf piastował to stanowisko przez dekadę. Około 1965 roku otworzył własne studio projektowe, dzieląc przestrzeń z Ole Pantonem, bratem Vernera.
Niektóre z najbardziej lubianych projektów oświetlenia, które Weisdorf wprowadził do produkcji z Lyfa, obejmują Konkylie Hanging Lamp (1963), Facet Pendant (1963), Turbo Pendant (1965-67), Facet Pop Pendant (1970), Ekko Pendant (1966-68) i Multi-Lite Collection (1972-74). Ponieważ projekty Weisdorfa miały tendencję do stosowania skomplikowanych, zachodzących na siebie warstw metalu lub plastiku — przyciągającej wzrok kompozycji w celu zmniejszenia olśnienia — Lyfa sprzedawał swoje prace jako „oświetlenie prestiżowe”. W związku z tym te elementy nie były produkowane w bardzo dużych ilościach i wycofano je z produkcji, gdy Fog & Mørup przejął Lyfa w latach 70.
Duńska firma oświetleniowa Lyfa została pierwotnie założona ok. 1924 r. pod nazwą Københavns Lampe Og Lysekronefabrik na początku XX wieku . Mająca siedzibę w okolicach Kopenhagi i przemianowana na Lyfa ok. 1930 r. firma rozpoczęła produkcję lamp stołowych inspirowanych wieloodcieniową serią PH (z 1925 r.) Poula Henningsena dla Louisa Poulsena . Oświetlenie Lyfa nadal wykazywało ten wpływ w latach 40. XX wieku.
W latach 50. Lyfa zbudowała międzynarodową renomę dzięki oryginalnym, wysokiej jakości, modernistycznym lampom. W okresie powojennym firma współpracowała z cenionymi architektami i projektantami, aby produkować minimalistyczne, rzeźbiarskie lampy stołowe, kinkiety i lampy wiszące w stylu „Space Age”, zwłaszcza z kolorowego szkła, plastiku i emaliowanego aluminium.
Bent Karlby, w szczególności, stworzył wiele udanych projektów dla Lyfa w latach 60., takich jak Kvadrille Wall Light , Omega Pendant , Pan-Opticon Wall Light , Påfugl/Peacock Wall Light i Wonderlamp Pendant . Jednym z najbardziej kultowych projektów Lyfa jest Facet Pendant (1963/66), jak również jego następca, polichromowany Facet Pop Pendant (1970) autorstwa Louisa Weisdorfa. Uważa się również, że Lyfa była głównym producentem oświetlenia Orrefors i projektantem Carlem Fagerlundem .
Inni wybitni współpracownicy Lyfy w połowie stulecia to Michael Andersen, Acton Bjørn, Claus Bonderup, Piet Henin , Klaus Helweg-Larsen, Simon Henningsen , Finn Juhl oraz Nils i Eva Koppel.
W okresie świetności — od lat 50. do połowy lat 70. — Lyfa była uważana za pioniera w dziedzinie innowacyjnego oświetlenia architektonicznego. Po drodze firma otrzymała wiele nagród — w tym wiele nagród International Forum Product Design Awards. W połowie lat 70. Lyfa połączyła się z duńskim konkurentem oświetleniowym Fog & Moruph . Nowa firma działała jako Lyfa-Fog & Mørup do lat 80., kiedy to została przejęta przez producenta oświetlenia na rynek masowy, Lyskaer, a marka Fog & Mørup została porzucona. Od tego czasu firma zmieniła właściciela, a marka Lyfa jest obecnie własnością (ale w dużej mierze wycofana) Nordlux z Ålborg.
Do najbardziej lubianych projektów oświetlenia jakie powstały należy m.in. ta właśnie lampa którą Louis Weisdorf wprowadził do produkcji wspólnie z duńską firmą Lyfa w roku 1963.
Projekty Weisdorfa zwykle zawierały misterne, nakładające się na siebie warstwy metalu, a to przyciągało wzrok odbiorcy.
Taka kompozycja redukuje odblaski, a lampa może nie zapewnia zbyt dużo światła „użytkowego” ale nadrabia zdecydowanie walorami estetycznymi.
Lyfa sprzedawała swoje prace jako „oświetlenie prestiżowe”. Hasło z reklam producenta : „To nie jest „tylko” lampa… to świetlna „rzeźba”…”.
I trudno się z tym nie zgodzić. Mogę powiedzieć na pewno dwie rzeczy (z ręką na sercu).
Zdjęcia nie oddają tego jak lampa prezentuje się na żywo. Próbowałem, ale na żywo jest jeszcze lepiej. A po drugie to jedna z najpiękniejszych lamp jakie mieliśmy okazję widzieć kiedykolwiek.
Aluminiowe paski z których złożona jest lampa są w różnych kolorach, sama lampa była produkowana w różnych wariantach kolorystycznych. Ta prezentowana tutaj kolorów ma zdecydowanie najwięcej.
Świeci jedną żarówką z dużym gwintem, czyli E27. Ale jak świeci… kolory na paskach są od ich wewnętrznej strony. Na zewnątrz bryła jest prawie biała. Konstrukcja z pasków jest tak sprytnie ułożona, że świecąca od środka żarówka tak odbija kolor z pasków, że ten wchodzi na ich białą stronę zewnętrzną i zabarwia ją na różne kolory. Efekt jest obłędny. Tym bardzie, że lampa jest stosunkowo duża.
I jeszcze jedna dość istotna informacja. Lampa w zasadzie wygląda jak nowa. Jakby nigdy nie była używana. A to nie lada rarytas.
Dodaliśmy tak długi biały kabel na którym zwisa, że można uznać jej długość w zwisie za dowolną. Można ją zmieniać skracając i wydłużając długość kabla.
Wysokość lampy : 40 cm
Szerokość lampy : 40 cm
Głębokość lampy : 40 cm
Waga : 1,5 kg
Louis Weisdorf urodzony w 1932 roku duński architekt i projektant Louis Weisdorf ukończył Królewską Duńską Akademię Sztuk Pięknych w Kopenhadze w 1954 roku. Choć jego kariera była długa i wielowątkowa — jego projekty obejmowały grafikę, meble i projektowanie wnętrz — najbardziej znany jest z kultowych projektów oświetlenia, które stworzył dla Lyfa w latach 60. i 70.
W latach po szkole Weisdorf pracował dla wielu znanych duńskich projektantów, w tym Poula Henningsena i Vernera Pantona . W 1961 roku Simon Henningsen (syn Poula) zatrudnił Weisdorfa, aby pomógł mu nadzorować rozwój i zarządzanie słynnymi Ogrodami Tivoli w Kopenhadze, gdzie Henningsen zainstalował szereg artystycznych opraw oświetleniowych, zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz. Weisdorf piastował to stanowisko przez dekadę. Około 1965 roku otworzył własne studio projektowe, dzieląc przestrzeń z Ole Pantonem, bratem Vernera.
Niektóre z najbardziej lubianych projektów oświetlenia, które Weisdorf wprowadził do produkcji z Lyfa, obejmują Konkylie Hanging Lamp (1963), Facet Pendant (1963), Turbo Pendant (1965-67), Facet Pop Pendant (1970), Ekko Pendant (1966-68) i Multi-Lite Collection (1972-74). Ponieważ projekty Weisdorfa miały tendencję do stosowania skomplikowanych, zachodzących na siebie warstw metalu lub plastiku — przyciągającej wzrok kompozycji w celu zmniejszenia olśnienia — Lyfa sprzedawał swoje prace jako „oświetlenie prestiżowe”. W związku z tym te elementy nie były produkowane w bardzo dużych ilościach i wycofano je z produkcji, gdy Fog & Mørup przejął Lyfa w latach 70.
Duńska firma oświetleniowa Lyfa została pierwotnie założona ok. 1924 r. pod nazwą Københavns Lampe Og Lysekronefabrik na początku XX wieku . Mająca siedzibę w okolicach Kopenhagi i przemianowana na Lyfa ok. 1930 r. firma rozpoczęła produkcję lamp stołowych inspirowanych wieloodcieniową serią PH (z 1925 r.) Poula Henningsena dla Louisa Poulsena . Oświetlenie Lyfa nadal wykazywało ten wpływ w latach 40. XX wieku.
W latach 50. Lyfa zbudowała międzynarodową renomę dzięki oryginalnym, wysokiej jakości, modernistycznym lampom. W okresie powojennym firma współpracowała z cenionymi architektami i projektantami, aby produkować minimalistyczne, rzeźbiarskie lampy stołowe, kinkiety i lampy wiszące w stylu „Space Age”, zwłaszcza z kolorowego szkła, plastiku i emaliowanego aluminium.
Bent Karlby, w szczególności, stworzył wiele udanych projektów dla Lyfa w latach 60., takich jak Kvadrille Wall Light , Omega Pendant , Pan-Opticon Wall Light , Påfugl/Peacock Wall Light i Wonderlamp Pendant . Jednym z najbardziej kultowych projektów Lyfa jest Facet Pendant (1963/66), jak również jego następca, polichromowany Facet Pop Pendant (1970) autorstwa Louisa Weisdorfa. Uważa się również, że Lyfa była głównym producentem oświetlenia Orrefors i projektantem Carlem Fagerlundem .
Inni wybitni współpracownicy Lyfy w połowie stulecia to Michael Andersen, Acton Bjørn, Claus Bonderup, Piet Henin , Klaus Helweg-Larsen, Simon Henningsen , Finn Juhl oraz Nils i Eva Koppel.
W okresie świetności — od lat 50. do połowy lat 70. — Lyfa była uważana za pioniera w dziedzinie innowacyjnego oświetlenia architektonicznego. Po drodze firma otrzymała wiele nagród — w tym wiele nagród International Forum Product Design Awards. W połowie lat 70. Lyfa połączyła się z duńskim konkurentem oświetleniowym Fog & Moruph . Nowa firma działała jako Lyfa-Fog & Mørup do lat 80., kiedy to została przejęta przez producenta oświetlenia na rynek masowy, Lyskaer, a marka Fog & Mørup została porzucona. Od tego czasu firma zmieniła właściciela, a marka Lyfa jest obecnie własnością (ale w dużej mierze wycofana) Nordlux z Ålborg.
- kurier
- odbiór osobisty
