Lampa stojąca Miss K zbudowana jest z podstawy w kształcie tulipana z polimetakrylanu, abażuru w kształcie stożka w tym samym kolorze i wewnętrznego klosza z opalowego poliwęglanu. Lampa wyposażona w regulator intensywności oświetlenia. Ten projekt to efekt pracy Philippe’a Starcka. Dokładność wykonania i dobór najlepszych materiałów to zasługa znanej i słynnej od lat ze swoich produktów i współpracy z najlepszymi projektantami włoskiej marki FLOS
Miss K oprócz zewnętrznego dyfuzora z metakrylanu/polipropylenu ma także wewnętrzny dyfuzor wykonany z opalowego poliwęglanu.
Przewód zasilający i ściemniacz są przezroczyste, co podnosi efekt estetyczny.
Lampa ma nikłe ślady użytkowania w postaci kilku drobnych rys użytkowych. Głównie na spodzie podstawy.
W 100 % sprawna zachowana ze wszystkimi oryginalnymi częściami, piękna i gotowa do użytku.
Klosz daje się w łatwy sposób zdejmować. Za razem jest doskonale spasowany z nogą lampy.
Lampa sygnowana. Nazwiskiem projektanta i producentem na srebrnym pasku w górnej części nogi tuż pod kloszem (zdjęcie). Naklejką znamionową FLOS od wewnętrznej strony klosza.
Korzenie włoskiej firmy produkującej oświetlenie #Flos sięgają 1959 roku. Wtedy Arturo Eisenkeil z Merano we Włoszech zaczął szukać nowych zastosowań dla powłoki z tworzywa sztucznego w sprayu, którą importował ze Stanów Zjednoczonych. Na początku lat 60. Eisenkeil miał pomyślne spotkanie z dwoma projektantami-przedsiębiorcami, Cesare Cassina (1909-1979) i Dino Gavina (1922-2007). Cassina był dobrze zorientowany w języku projektowania, zakładając swoją tytułową firmę produkcyjną – często uznawaną za wprowadzenie wzornictwa przemysłowego do Włoch – wraz ze swoim bratem Umberto w 1927 roku. w latach pięćdziesiątych XX wieku i jej spółkę zależną Gavina SpA w 1960 roku. Wszyscy trzej połączyli siły, aby w 1962 roku uruchomić Flos w Merano we Włoszech.
Wysokość : 43,5 cm
Średnica klosza (góra/dół) : 14/23,5 cm
Wysokość podstawy : 19,5 cm
Średnica podstawy : 16 cm
Waga : około 2 kg
Urodzony w 1949 roku w Paryżu projektant Philippe Starck nazywany jest prowokatorem, obrońcą demokratycznego designu i „supergwiazdą francuskiej sceny designu”. Mówi się, że jako dziecko Starck spał pod stołem kreślarskim swojego ojca, który był wynalazcą i inżynierem aeronautyki. Starck kontynuował studia w École Camondo w Paryżu, ale później zacytowano go, jak powiedział, że „niczego się tam nie nauczył, a zamiast tego kierowała nim własna ciekawość”. Około 1968 roku Starck założył w Paryżu własne studio, specjalizujące się szczególnie w projektach nadmuchiwanych; współpracował z mistrzem mebli dmuchanych, projektantem Quasarem Khanhem. W następnym roku Starck zadebiutował nadmuchiwaną konstrukcją w Salon de l’Enfance i zwrócił na siebie uwagę projektanta mody Pierre’a Cardina, który od razu zaproponował mu stanowisko dyrektora artystycznego. Od połowy do końca lat 70. Starck odniósł sukces projektując wnętrza klubów nocnych, takich jak La Main Bleue w Montreuil i Les Bain Douches w Paryżu. Pod koniec lat 80. Starck założył firmę Starck Product – później nazwaną Ubik na cześć powieści Philipa K. Dicka – i zaczął produkować projekty mebli, oświetlenia i akcesoriów dla głównych producentów, takich jak Alessi, Driade, Flos, Kartell i Vitra. W 1983 roku międzynarodowa gwiazda designu Starcka zaczęła budować, kiedy prezydent Francji François Mitterrand zaprosił go do renowacji prywatnych apartamentów Pałacu Elizejskiego. Niedługo potem Starck zaczął regularnie otrzymywać zamówienia na wnętrza restauracji i hoteli. Do najważniejszych wydarzeń na tym etapie jego kariery należą Café Costes w Paryżu (1984), Manin w Tokio (1985), Theatron w Meksyku (1985), hotele Royalton (1988) i Paramount (1990) w Nowym Jorku oraz Delano Hotel w Miami Beach (1995). W 1999 roku Starck nawiązał współpracę z deweloperem Johnem Hitchcoxem, aby założyć Yoo, firmę projektową zajmującą się wnętrzami mieszkalnymi i komercyjnymi.
