Metalowa różowa dwupunktową lampa biurkowa N71 w stylu Art Deco z chromowanymi elementami z regulowaną wysokością i kątem nachylenia klosza, projekt Eilleen Gray dla firmy Jumo, Francja, wzór z 1945 roku

Francuska firma JUMO założona w latach czterdziestych XX wieku przez Yvesa Juneau oraz Pierre’a i André Monique.
To od jej nazwy zwyczajowo mówi się o tej lampie Jumo. A tak poza tym to model N71.
Elegancki już emblematyczny projekt Eillen Gray powstał około 1945 roku.
Produkowana w latach 40-60. wieku XX.
Modernistyczna, mocno inspirowana stylem art deco. Jest absolutnie niepowtarzalna.
Widać w niej po prostu kobiecą rękę.

Nasz egzemplarz wyjątkowy jest jeszcze z jednego względu. W tym kolorze jest prawdopodobnie jedynym egzemplarzem na świecie.
W różu nie występował nigdy. A myśmy tę lampę po prostu polakierowali na nowo.
Czyli mimo, że stara to wygląda jak nowa. W 100 % oryginalna tylko w nowym kolorze z drobnymi oznakami wieku które ma za sobą.

Chromowane elementy świetnie odnajdują się z jasnym różem. Widać na nich bardzo nikłe ślady czasu. Powiedziałbym, że są w bardzo dobrym stanie vintage. Ramie jest ruchome więc klosz można opuszczać i podnosić do woli.
A on także obracany jest.

Lampa świeci dwoma żarówkami wkręcanymi po obu skrajnych stronach klosza.
Przycisk włączając wyłączający plastikowy czarny umieszczony centralnie w górnej części podstawy.

Minusy naszego egzemplarza są nieduże i naliczyłem ich dwie sztuki. Z racji na sporą wagę i wielkość klosz na chromowanych ramionach opuszcza się stosunkowo ciężko, ale to chyba nawet lepiej, bo inaczej opuszczałby się samoistnie, co dla lampy byłoby mało bezpieczne.
Po prostu trzeba włożyć nieco więcej siły.
W końcu to lamp vintage i swoje lata ma.
Drugi mini minus to brak oryginalnej jednej śrubki z jednego boku klosza. Po każdej stronie powinny być dwie, a w naszej z jednej strony jednej brak )zdjęcia). Mało to widoczne jest w codziennym użytkowaniu, a że lampa miała je specyficzne więc nie udało się nam dobrać i uzupełnić taką samą. Lepiej naszym zdanie wygląda puste miejsce po niej.
Śruby mają charakter dekoracyjny więc nie mają wpływu na konstrukcję klosza. I to by było tyle.

Wysokość maksymalna : 40 cm
Szerokość : 45 cm
Szerokość klosza : 38 cm
Głębokość klosza : 12 cm
Wysokość klosza : 5,5 cm
Długość podwójnego ramienia : 30 cm
Szerokość podstawy : 15,5 cm
Głębokość podstawy : 15,5 cm
Wysokość podstawy : 5 cm
Waga : 6,2 kg

Urodzona w 1878 roku w pobliżu małej wioski Enniscorthy w Irlandii, Eileen Gray jest jedną z najbardziej wpływowych kobiet w projektowaniu XX wieku. W 1898 roku Gray zaczęła uczęszczać na zajęcia z malarstwa w Slade School of Fine Art w Londynie, ale po inspirującej podróży, podczas której odkryła styl secesyjny, przeniosła się do Paryża. Kontynuowała naukę w Academie Julian i Academie Colarossi, po czym wróciła do Londynu, aby opiekować się chorą matką i ponownie dołączyć do Slade School. W 1906 roku Gray wrócił do Paryża i rozpoczął pracę jako lakiernik pod okiem mistrza Seizo Sugawary. W 1917 roku właścicielka butiku Madame Mathieu Levy zleciła jej wykonanie wnętrz mieszkania przy Rue de Lota; projekt ten zaowocował jednym z najbardziej cenionych projektów Graya, krzesłem Bibendum, które wyraża zdumiewająco modernistyczne podejście do epoki. Po ugruntowaniu się sukcesu w projektowaniu wnętrz Gray zwróciła się w stronę architektury – przede wszystkim prywatnych rezydencji – w szczególności domu E-1027 w południowej Francji i kultowego Tempe à Pailla w Prowansji. W latach dwudziestych i trzydziestych Gray działał w Union des Artistes Modernes i otrzymywał stały napływ zamówień. Jednak pod koniec II wojny światowej jej popularność osłabła. Dopiero pod koniec lat 60. zaczęto doceniać znaczenie Graya w historii projektowania. Dziś jej prace należą do najbardziej poszukiwanych na rynku, gromadzonych przez najważniejsze instytucje, takie jak Centre Pompidou, Metropolitan Museum of Art i Irlandzkie Muzeum Narodowe. Yves Saint Laurent był jednym z jej najwybitniejszych prywatnych kolekcjonerów. Jej „Smoczy Fotel” ustanowił rekord aukcji mebli XX wieku, sprzedając go w 2009 roku za 21,9 miliona euro.

Gray zmarł w Paryżu w 1976 roku.