Zachowana w dobrym stanie szwedzka lampa biurkowa z ruchomym ramieniem i ruchomym kloszem. Jedyne zauważalne na pierwszy rzut oka ślady czasu to odbarwienia na obleczonej jasnobrązową skórą naturalną podstawie + kilka drobnych rys użytkowych niezbyt widocznych bez dokładnego przyjrzenia się na kremowym metalowym kloszu.
Poza tym stan nazwałbym bardzo dobrym stanem vintage. Czyli jest piękna. Bez dwóch zdań. A co ważne to lampa świetnie spasowana w całości. Łatwa w użytku, wyśmienicie wykonana, w 100 % funkcjonalna. Dużo radości.
Ma cudownie wyważone proporcje, niby klasycznie zbudowana, a jednak ma w sobie coś więcej. Ma klasę samą w sobie.
Zacisk na ramieniu w łatwy sposób pozwala na obniżanie i podnoszenie klosza wraz z ramieniem na którym jest osadzony.
Sam klosz osadzony na łożysku kulkowym dzięki czemu można nim obracać w zasadzie do woli.
Oba ramiona chromowane. Chromy zachowane w bardzo dobrym stanie.
Świeci dwoma żarówkami przez metalowy ażurowy biały dyfuzor (zdjęcia).
Żarówki z małym gwintem, czyli E 14.
Bardzo funkcjonalna, łatwa w użytku prosta bryła zdecydowanie nawiązująca do stylistyki Space Age.
Biały przycisk włączająco-wyłączajacy jest umieszczony w obudowie klosza. Przycisk ma mini pęknięcie. Takie mini, bardzo mini.
Lamp stosunkowo rzadko spotykana na rynku. Powiedziałbym prawie kolekcjonerska. Choć jest także w reedycji, ale nie ma ta jak prawdziwy vintage.
W 100 % oryginalna.
Wysokość maksymalna : 82 cm
Wysokość robocza : 56 cm
Wysokość klosza : 6,5 cm
Średnica klosza : 18 cm
Długość ruchomego ramienia : 36 cm
Wysokość pionowej sztycy : 34,5 cm
Średnica podstawy : 18 cm
Waga : 3 kg
Karta z historii :
Szwedzki projektant K. Anders Pehrson urodził się w 1912 roku w Göteborgu. Studiował inżynierię w swoim rodzinnym mieście i pracował jako dyrektor ds. projektowania w firmie Philips od 1952 do 1963. W 1964 roku Pehrson został właścicielem, dyrektorem operacyjnym i dyrektorem artystycznym producenta oświetlenia Ateljé Lyktan w Åhus. Podążając śladami założyciela Ateljé Lyktan, Hansa Bergströma, Pehrson zainteresował się oprawami oświetleniowymi w miejscach pracy i skupił się na ulepszaniu oświetlenia w przestrzeniach publicznych i przemysłowych. W przeciwieństwie do swojego poprzednika Bergströma, Pehrson przyjął bardziej przemysłowe podejście do projektowania i szerszą skalę, woląc skupić się na produkcji masowej, a nie na usługach szytych na miarę. Przekonanie, że „dobre oświetlenie niekoniecznie jest pełne światła, ale zawsze obejmuje kilka źródeł światła”, leży u podstaw myślenia Pehrsona. Taka filozofia projektowania pozwoliła nie tylko na zwiększenie liczby projektów, ale także na stworzenie całych kolekcji opraw oświetleniowych zwanych „rodzinami”, które zachęcają konsumentów do zakupu kompletnych asortymentów. Pehrson projektuje klasyczną lampę wiszącą Bumling (1968) dla Ateljé Lyktan. Bumling, co po szwedzku oznacza „skała”, można zobaczyć na targach oświetleniowych w Göteborgu. Lampa w kształcie żarówki miała jasnozielony kolor i miała ponad 1 metr szerokości. Lampa oryginalnie produkowana była jako Famille w sześciu różnych rozmiarach i szerokiej gamie kolorystycznej. Oprawa odniosła natychmiastowy sukces w Szwecji i na całym świecie. Aby spełnić liczne zamówienia, Ateljé Lyktan musi nawet zlecić podwykonawcom produkcję dodatkowych lamp. W 1970 roku, po wystawie oświetlenia w Kopenhadze, Pehrson został poproszony o przedstawienie propozycji organizacji Igrzysk Olimpijskich w Monachium w 1972 roku. Pehrson opracował koncepcję oświetlenia wnętrza inspirowaną lampą biurkową 591 Simris i lampą podłogową 781. Simrisa (oba z 1964 r.). W 1972 roku firma Ateljé Lyktan dostarczyła do wioski olimpijskiej w Monachium 16 300 lamp, co stanowiło największe zamówienie w historii firmy. W 1974 roku Pehrson sprzedał Ateljé Lyktan szwedzkiej firmie Fagerhult, ale przez całe lata 70. pozostał jej dyrektorem generalnym, dyrektorem artystycznym i dyrektorem ds. marketingu. Podczas swojej pracy w Ateljé Lyktan Pehrson zaprojektował liczne oprawy oświetleniowe, takie jak Simris (1964), Rampling (1966), Supertube (1967), Fungus (1969), Crystal (1970), Knubbling (1971), Tube (1973) i Sovo (1978), m.in. Pehrson zmarł w 1982 r.
