Jeden z najbardziej klasycznych wzorów włoskiego designu. Niezaprzeczalna ikona tego okresu we wzornictwie. A na dodatek bardzo wygodny.
Brązowy plastik tworzący konstrukcję foteli (mamy trzy takie same) jak i poduchy są solidne i nieustająco wytrzymałe z niewielkimi oznakami starzenia.
Oryginalna poszewka poduszki jest nienaruszona, nie ma żadnych nacięć ani dziur. W niektórych miejscach posiada drobne braki materiału. Pokazaliśmy to na zdjęciach.
Drobne obtarcia brązowej konstrukcji także pokazaliśmy na zdjęciach.
Fotele sygnowane wyciskiem na dolnej płycie konstrukcyjnej i materiałowej etykiecie na wewnętrznej części poduchy (zdjęcia).
Są niskie zdecydowanie stworzone do nic nie robienia, polegiwania i mienia wszystkiego w nosie. Górne poduchy (siedzisko i oparcie) są wyjmowane.
Kuliste nóżki z twardego tworzywa są nieruchome.
Wysokość całkowita : 67 cm
Szerokość : 79 cm
Głębokość : 78 cm
Wysokość siedziska : 41 cm
Głębokość siedziska : 55 cm
Wysokość oparcia 36 cm
Mario Bellini to architekt i projektant znany na całym świecie. Ośmiokrotnie otrzymał nagrodę Compasso d’Oro, a 25 jego prac znajduje się w stałej kolekcji MoMA w Nowym Jorku, które w 1987 roku poświęciło mu retrospektywę. Był dyrektorem magazynu Domus (1985-1991). Zaprojektował liczne wystawy sztuki i architektury zarówno we Włoszech, jak i za granicą, w tym najnowszą w Palazzo Reale z arcydziełami Giotta (2016) oraz w Museo del '900 poświęconym Marghericie Sarfatti (2018-2019). W 2015 roku Triennale w Mediolanie przyznało mu Złoty Medal za całokształt twórczości w dziedzinie architektury, a w 2017 roku poświęcił mu wystawę retrospektywną. Od 1980 roku poświęcił się głównie architekturze. Zaprojektowane i wybudowane budynki obejmują dzielnicę Portello na Fiera Milano, centrum wystawienniczo-konferencyjne Villa Erba w Cernobbio (Como), Tokyo Design Center w Japonii, amerykańską siedzibę Natuzzi w Stanach Zjednoczonych, National Gallery of Victoria w Melbourne , Siedziba Deutsche Bank we Frankfurcie, Muzeum Historii Miasta Bolonii, budynek Departamentu Sztuki Islamu w Luwrze w Paryżu oraz nowe Centrum Kongresowe w Mediolanie, największe w Europie. Niedawno ukończono budowę międzynarodowego terminalu lotniczego T3 w Rzymie-Fiumicino, a właśnie zainaugurowano nową siedzibę Grupy Generali w Trieście. Obecnie realizowane projekty to New Polytechnic School of Genua (2006-2020), rozległy obiekt hotelowo-mieszkalny na wyspie Virgin Gorda na Brytyjskich Wyspach Dziewiczych (2018-2020) oraz nowa siedziba RAI w Mediolanie (2018-2020). Prowadzi badania nad kilkoma projektami, w tym „Bin-County Project”, nowym miastem rozrywki, sportu i kultury w chińskiej dzielnicy Harbin (2018–2023) oraz dużym kompleksem sportowo-kulturalnym i mieszkalnym „Oasis” w Kraje Zatoki Perskiej (2014-2022).
Kartka z historiii
Firma została założona w 1966 roku przez znanego już Cesare Cassinę z rodziny będącej właścicielem firmy o tej samej nazwie oraz młodszego Piero Ambrogio Busnelli jako C&B (Cassina & Busnelli) z myślą o wykorzystaniu jak największej innowacyjne technologie w celu uzyskania szerszej produkcji[4] w okresie, w którym produkcja mebli nadal jest powiązana z rzemiosłem.
W latach sześćdziesiątych, dzięki technologii formowania wtryskowego odkrytej w Londynie przez Busnellego[2], wyprodukowano różne elementy wyposażenia, takie jak Up bez ramy (projekt Gaetano Pesce), Coronado (projekt Afra i Tobia Scarpa) przy montażu zaledwie dwóch śrub, Lombrico (projekt Marco Zanuso) i Amanta (Mario Bellini). W 1966 roku firma opracowała we współpracy z przedstawicielem firmy Bayer[2] technologię zimnego spieniania poliuretanu w formach i zastosowała ją do produkcji mebli tapicerowanych. Coronado marki Afra i Tobia Scarpa to pierwszy produkt tapicerowany wykorzystujący tę technologię. W 1969 roku wraz z projektantem Gaetano Pesce stworzył Serie Up, pierwszą kolekcję pakowanych próżniowo siedzisk foteli, które w maksymalnym skurczeniu pozwoliły uzyskać nawet o 90% mniejszą objętość.
B&B Italia – od lat siedemdziesiątych do 2000 roku
W 1972 roku na rynek wprowadzono produkt Le Bambole według projektu Mario Belliniego, który w tym samym roku został nagrodzony Compasso d’Oro dzięki kampanii reklamowej Oliviero Toscaniego, przedstawiającej muzę Andy’ego Warhola, Donnę Jordan, w dżinsach i nogach na obcasach na powietrzu i topless. Busnelli zlecił młodemu Renzo Piano, wówczas dwudziestotrzyletniemu partnerowi Richarda Rogersa, zaprojektowanie siedziby B&B Italia w Novedrate. Budynek ukończony w 1973 roku składa się z jednostki zawieszonej wewnątrz rurowej konstrukcji ze stali i szkła, która nawiązuje do architektury słynnego Centrum Pompidou w Paryżu, zaprojektowanego później przez tych samych architektów.
W 1973 roku Busnelli przejął udziały Cassiny i zmienił nazwę firmy na B&B Italia (gdzie pierwsze B, jak powiedział niemal żartem, wskazało banki, które udzieliły mu pomocy w inicjatywie).
