Lampa biurkowa pokaźnych rozmiarów projektu szwajcarskiego architekta Mario Botty o dzwięcznej nazwie „Shogun”.
Stopa utrzymująca dwa dyfuzory z polakierowanej na biało wygiętej w łuk blachy perforowanej jest z metalu polakierowanego dla odmiany w czarnobiałe pasy.
Górne dyfuzory są regulowane niezależnie od siebie.
Lampę można umieścić w dowolnym otoczeniu i tworzyć dowolną atmosferę poprzez różne ustawienia dyfuzorów względem siebie. Co się będzie działo na ścianie sami zobaczycie.
Zaprojektowana w 1986 roku dla włoskiej firmy Artemide. To jeden z tych niezatapialnych projektów, który na zawsze wpisał się w światową historię designu.
Dziś można go oglądać w Metropolitan Museum w Nowym Jorku.
Średnica podstawy : 11,5 cm
Wymiary górnego klosza (wysokość/długość/szerokość) : 19/32,5/33,5 cm
Średnica górnego klosza : 32 cm
Waga : 5 kg
Mario Botta, wielokrotnie nagradzany architekt i projektant, urodził się w 1943 r. w Mendrisio w Szwajcarii. Zdobył międzynarodową sławę dzięki projektowaniu niezwykłych, postmodernistycznych przestrzeni publicznych i prywatnych, które łączą klasyczne formy ze współczesną wrażliwością.
Wykazując silne zainteresowanie projektowaniem, Botta opuścił szkołę w wieku 15 lat, aby zostać kreślarzem, a później został uczniem w studiu architektonicznym Carloni & Camenisch w Lugano. Po trzech latach studio mianowało go głównym projektantem domu parafialnego w Genestrerio. Botta ostatecznie odszedł, aby kontynuować naukę, uczęszczając do Liceo Artistico w Mediolanie, a następnie do Istituto Universitario di Architettura IUAV w Wenecji. Tam studiował pod okiem architekta-projektanta Carla Scarpy i uzyskał tytuł zawodowy w 1969 roku. Podczas jego pobytu w Wenecji, luminarze architektury Le Corbusier (1887-1965) i Louis Kahn (1901-1974) zatrudnili go do pracy nad lokalnymi projektami. Ci mentorzy wywarli trwały wpływ na karierę Botty i jego podejście estetyczne.
Około 1970 roku Botta otworzył własną pracownię w Lugano i skupił się na projektowaniu domów i kościołów. Jego pierwszy solowy projekt — dom jednorodzinny w Cadenazzo w Szwajcarii (1970-1) — charakteryzuje się silną, prostoliniową sylwetką, przenikniętą dobrze skomponowanymi geometrycznymi pustkami. Botta użył materiałów przedindustrialnych, takich jak cegła, kamień i drewno, zamiast „tradycyjnie” modernistycznych materiałów, takich jak stal i szkło.
Inne wyróżniające się projekty z kariery architektonicznej Botty to: prywatny dom w Viganello w Szwajcarii (1981), Katedra Zmartwychwstania Pańskiego w Évry we Francji (1988-1990), Muzeum Sztuki Nowoczesnej w San Francisco (1990-1995), Kościół San Giovanni Battista w Mogno w Szwajcarii (1992-1996), Muzeum Tinguely’ego w Bazylei (1995-96), Narodowy Bank Grecji w Atenach (1998-2001), Spa Tschuggen Bergoase w Arosie w Szwajcarii (2007) oraz Muzeum Sztuki Nowoczesnej Bechtlera w Charlotte w Karolinie Północnej (2009-2010).
Projekty produktów Botty nawiązują do prostej, spokojnej geometrii jego budynków. Wśród wyróżniających się projektów znajdują się Quinta 605 Chair dla Alias (1985), Shogun Parete i Shogun Lamp dla Artemide (oba z 1986), Italian Seconda Chairs dla Alias (1982) i Tesi 609 Table dla Alias (1985).
W trakcie swojej znakomitej kariery Botta pełnił funkcję profesora wizytującego w École Polytechnique Fédérale w Lozannie w Szwajcarii i otrzymał liczne nagrody za wzornictwo, w tym nagrodę Grand Officer Award od ówczesnego prezydenta Włoch Carlo Azeglio Ciampiego w 2006 r. Jest członkiem wielu znanych grup, takich jak Commissione Federale Svizzera delle Belle Arti, Bund Deutscher Architekten (BDA) i American Institute of Architects (AIA).
Projekty Botty można znaleźć w stałych kolekcjach na całym świecie. Warto zauważyć, że w 1996 r. założył Akademię Architektury Szwajcarii. Jest również autorem licznych książek i monografii.
Obecnie Botta nadal projektuje w Lugano.
Legendarny włoski producent oświetlenia Artemide został założony w okolicach Mediolanu w 1959 roku przez inżyniera-projektanta Ernesto Gismondiego (urodzonego w San Remo w 1931 roku) i projektanta Sergio Mazza (urodzonego w Mediolanie w 1931 roku). Warto zauważyć, że ten drugi zaprojektował pierwszy udany produkt firmy, lampę Alfa , na rok przed wprowadzeniem Artemide na rynek. Obaj założyciele wnieśli wkład w stale ewoluujące linie produktów Artemide w ciągu kolejnych dekad, a także przewodzili misji firmy, polegającej na opracowywaniu charakterystycznych, architektonicznie ukierunkowanych lamp, lamp wiszących i innych opraw we współpracy z największymi talentami projektowymi z całego świata.
Najważniejsze pozycje z obszernego katalogu Artemide obejmują kosmiczną lampę Eclisse (1967) włoskiego projektanta Vico Magistrettiego oraz minimalistyczną, halogenowo oświetloną lampę biurkową Tizio Desk Lamp (1972) niemiecko-włoskiego projektanta Richarda Sappera , która stała się jednym z najpopularniejszych akcesoriów do przestrzeni roboczej, jakie kiedykolwiek wyprodukowano. W latach 80. XX wieku wprowadzono na rynek lampę Tolomeo (1987), zaprojektowaną przez Włochów Michele De Lucchi i Giancarlo Fassinę, która szybko stała się międzynarodowym symbolem stylu „Made in Italy”, który zdominował gusta projektowe pod koniec ubiegłego wieku. Obecnie Artemide nadal zamawia prace high-tech i high-concept — coraz częściej skupiając się na zrównoważonym rozwoju — u znanych międzynarodowych projektantów, takich jak Herzog & De Meuron, Naoto Fukasawa, Karim Rashid i Zaha Hadid, między innymi. Przez dziesięciolecia wiele projektów oświetlenia firmy Artemide zostało nagrodzonych prestiżową nagrodą Compasso d’Oro, a sama firma otrzymała w 1995 r. nagrodę za „Osiągnięcia w karierze”
Od ponad 50 lat podejście Artemide wyznacza tempo innowacji projektowych dzięki dobrze zbadanym produktom, które często trafiają na strony książek o historii projektowania. Liczne dzieła trafiły do kolekcji muzealnych na całym świecie, od nowojorskiego Museum of Modern Art i Metropolitan Museum of Art, po Victoria & Albert Museum w Londynie, Museo Nazionale della Scienza e della Tecnica w Mediolanie, Galleria Nazionale d’Arte Moderna w Rzymie i Centre Pompidou w Paryżu.
