To jedna z moich absolutnie ulubionych lamp, bo lampa w stylu Memphis prosto od legendarnego założyciela stylu Ettoresa Sottsassa dla równie legendarnej włoskiego producenta oświetlenia firmy Artemide.
Zachowana w bardzo dobrym stanie naturalnym, z niewielkimi oznakami czasu. Jest ich niewiele, jeden łatwy do wytropienia to nieduży ubytek warstwy chromu na metalowej rurce w jej górnej części (zdjęcie).
Świeci ogólnie dostępną jarzeniówką G23
Lampa sygnowana od spodu (zdjęcie).
Zielony panel górny jest zielony po włączeniu lampy. Przy wyłączonej lampie jest srebrny/metaliczny (zdjęcia). Lampę włącza się z boku podstawy niedużym czarnym pstryczkiem elektryczkiem.
Wysokość : 42,5 cm
Szerokość : 48 cm
Głębokość : 11 cm
Wymiary podstawy : 48/11 cm
Wymiary klosza : 46/9 cm
Wysokość podstawy : 5,5 cm
Wysokość klosza : 5 cm
Urodzony w Innsbrucku w Austrii w 1917 roku, architekt-projektant Ettore Sottsass dorastał w Mediolanie. Studiował architekturę na Politechnice Turyńskiej, którą ukończył w 1939 roku. Jako członek armii włoskiej Sottsass spędził większość II wojny światowej w jugosłowiańskim obozie koncentracyjnym. Po wojnie wrócił do Mediolanu iw 1947 roku otworzył swoją pierwszą pracownię. Jak większość włoskich projektantów tamtych lat skupił się na działaniach wspomagających powojenną odbudowę, w tym na projektowaniu wystaw. W 1958 roku rozpoczął współpracę z firmą Olivetti, dla której zaprojektował wiele charakterystycznych przedmiotów – w tym Valentine, kultową czerwoną plastikową maszynę do pisania marki z 1969 roku – i przekształcił dużą, zimną elektronikę i maszyny biurowe w zabawne, dostępne obiekty pożądania. W latach 60. Sottsass przebywał zarówno w Indiach, gdzie głęboko wpłynęły na niego żywe kolory i mitologie tego kraju, jak i w Stanach Zjednoczonych, gdzie objął kulturę pop-artu. Wpływy te można dostrzec w ceramicznych projektach Sottsassa przez resztę jego życia.
Legendarny włoski producent oświetlenia Artemide został założony w okolicach Mediolanu w 1959 roku przez inżyniera-projektanta Ernesto Gismondiego (ur. w San Remo, 1931) i projektanta Sergio Mazza (ur. w Mediolanie, 1931). Warto zauważyć, że ten ostatni zaprojektował pierwszy udany produkt firmy, lampę Alfa, na rok przed wprowadzeniem Artemide na rynek. Obaj założyciele w ciągu następnych kilku dekad wnieśli wkład w projekty stale ewoluujących linii Artemide, jednocześnie kierując misją firmy polegającą na opracowywaniu charakterystycznych, opartych na architekturze lamp, lamp wiszących i innych elementów wyposażenia we współpracy z największymi talentami projektowymi z całego świata. Najważniejsze produkty z obszernego katalogu Artemide obejmują kosmiczną lampę Eclisse włoskiego projektanta Vico Magistrettiego (1967) oraz minimalistyczną, halogenową lampę biurkową Tizio (1972) niemiecko-włoskiego projektanta Richarda Sappera, która stała się jednym z najpopularniejszych akcesoriów do przestrzeni roboczych, jakie kiedykolwiek wyprodukowano. W latach 80. wprowadzono na rynek lampę Tolomeo (1987), zaprojektowaną przez Włochów Michele De Lucchi i Giancarlo Fassinę, która szybko stała się międzynarodowym symbolem stylu „Made in Italy”, który zdominował gusta projektowe pod koniec ubiegłego wieku. Dziś Artemide nadal zleca zaawansowane technologicznie, zaawansowane prace koncepcyjne – coraz częściej z naciskiem na zrównoważony rozwój – od znanych międzynarodowych projektantów, takich jak między innymi Herzog & De Meuron, Naoto Fukasawa, Karim Rashid i Zaha Hadid. Przez dziesięciolecia wiele projektów oświetleniowych Artemide zostało nagrodzonych prestiżową nagrodą Compasso d’Oro, a sama firma otrzymała nagrodę „Osiągnięcia w karierze” w 1995 r. Od ponad 50 lat podejście Artemide wyznacza tempo innowacji projektowych dzięki dobrze zbadanym produktom, które często trafiają na strony podręczników historii projektowania. Liczne eksponaty trafiły do kolekcji muzealnych na całym świecie, od nowojorskiego Museum of Modern Art i Metropolitan Museum of Art, po Victoria & Albert Museum w Londynie, Museo Nazionale della Scienza e della Tecnica w Mediolanie, Galleria Nazionale d’Arte Moderna w Rzymie i Centre Pompidou w Paryżu.
