Czarne krzesło „Modus” z siedziskiem z tworzywa ABS osadzonym na metalowych nogach, projekt Osvaldo Borsani dla firmy Tecno, Włochy, wzór z 1972 roku

Siedzisko Modus zostało zaprojektowane w 1972 roku jako seria różnego typu siedzisk natury biurowej która przyjmowała kolejne wcielenia w zależności od potrzeb firm, czy też prywatnych odbiorców. Jego projektant, czyli Osvaldo Borsani był za razem jednym z założycieli firmy Tecno.

Przez wiele lat „Modus” był sztandarowym produktem firmy Tecno z racji choćby na to, że to pierwszy tego typu pomysł na rynku włoskim. 

Raz był fotelem, raz krzesłem, raz miał podłokietniki, a za innym razem ich nie miał. Był na kółkach, albo był bez kółek. Wariacji powstało naprawdę dużo.
Siedzisko z tworzywa w naszych krzesłach (mamy trzy sztuki) po tylu latach nadal jest w soczystej głębokiej czerni. Szeroko rozstawione metalowe sztywne nogi sprawiają, że krzesła są bardzo stabilne, nie pracują na wszystkie strony co teraz jest bardzo częste. To zasługa przemyślanego projektu i dobrze dobranych jakościowo  spasowanych ze sobą materiałów.
Krzesła są nie do zajechania. 

Zachowane w dobrym stanie z powierzchniowymi zarysowaniami użytkowymi na siedzisku (zdjęcia), w 100 % sprawne, przystosowane do sztaplowania, czyli układania jedno w drugie co mocno ogranicza przestrzeń które zajmują wtedy gdy nie są potrzebne.

Niby jak każde zwykłe krzesło biurowe, czy też jadalniane (nadaje się), ale dokładnie więcej niż zwykłe. Siedzisko jest niezwykle wygodne, dobrze wyprofilowane, stosunkowo szerokie.
Każda noga zaopatrzona w stópkę która dostosowuje swój kąt nachylenia w zależności od warunków podłoża.

Krzesła są stosunkowo ciężkie, choć nie wyglądają. To jeszcze bardziej poprawia ich stabilność.

PODANA CENA DOTYCZY JEDNEGO KRZESŁA

Wysokość : 71,5 cm
Szerokość : 54 cm
Głębokość : 48 cm
Wysokość siedziska : 43 cm
Szerokość siedziska : 48 cm
Głębokość siedziska : 37 cm
Wysokość oparcia : 36 cm
Waga : 4,5 kg

Osvaldo Borsani urodził się w 1911 roku w Varedo we Włoszech. Studiował Beaux-Arts w Accademia di Brera w Mediolanie i architekturę na Politecnico di Milano, kończąc studia w 1936 roku. Będąc jeszcze w szkole, Borsani wziął udział w piątym Triennale w Mediolanie, prezentując swój projekt Casa Minima, za który otrzymał srebrny medal. W tym samym czasie rozpoczął współpracę z ojcem Gaetano w rodzinnej firmie Atelier Varedo, produkującej piękne meble z wpływami europejskiego art déco. W 1932 roku firma została przemianowana na Arredamento Borsani i otworzyła swoją pierwszą przestrzeń w Mediolanie. W tym samym czasie Borsani zaczął współpracować z mediolańskimi artystami, takimi jak Lucio Fontana, Agenore Fabbri, Arnaldo i Gio Pomodoro. W 1953 roku Osvaldo i jego brat bliźniak Fulgenzio otworzyli TECNO, firmę, która stała się znana ze swojego podejścia do projektowania mebli opartego na technologii i badaniach. Do znanych projektów TECNO należą D70 z 1954 r., sofa, która może przyjąć około dwudziestu pozycji; leżanka P40 z 1955 r., wyposażona w ruchome części z regulowanym oparciem i podłokietnikami; oraz system mebli biurowych Graphis z 1968 r., stworzony przez Borsaniego i Eugenio Gerli. W 1970 r. Borsani wraz z córką Valerią i Marco Fantonim wprowadził Centro Progetti Tecno, laboratorium projektowe współpracujące przy opracowywaniu nowych produktów. Borsani zmarł 16 kwietnia 1985 r. w Mediolanie.

Korzenie włoskiej firmy zajmującej się wzornictwem przemysłowym Tecno sięgają wczesnych lat 20. XX wieku, kiedy to stolarz i tapicer Gaetano Borsani (1886-1955) założył Atelier Borsani Varedo (później nazwane Arredamenti Borsani Varedo) w Varedo we Włoszech. W tych wczesnych latach firma rodzinna produkowała piękne, robione na zamówienie meble w stylu odzwierciedlającym ruch Art Deco, a także tradycje rzemieślnicze regionu Brianza w Lombardii. Udział w wystawach Mostra Internazionale di Arte Decorative w Monza przyniósł Atelier Borsani uznanie w latach 1925, 1927 i 1930. Synowie bliźniacy Gaetano, Fulgenzio i Osvaldo Borsani, odgrywali aktywną rolę w firmie od najmłodszych lat. Podczas gdy Osvaldo studiował architekturę w Beaux-Arts Accedemia di Brera, zaprojektował kolekcję mebli racjonalistycznych, zwaną Casa Minima, i zaprezentował ją na V Triennale di Milano w 1933 roku. Projekt zdobył srebrny medal. W latach 30. i 40. Atelier Borsani otrzymywało zlecenia od elitarnego towarzystwa Lombardii na tworzenie mebli do dużych i ekskluzywnych wnętrz domowych i biurowych. Po II wojnie światowej Osvaldo zaczął wyobrażać sobie przekształcenie rodzinnej firmy z tradycyjnej produkcji rzemieślniczej w produkcję przemysłową — mimo że jego ojcu Gaetano nie podobał się ten pomysł. Osvaldo pozostał zdecydowany na wykorzystanie zasad modernizmu w projektowaniu dla zmieniającego się stylu życia w okresie powojennym. Wraz ze swoim bratem Fulgenzio, Osvaldo założył nową firmę, Tecno, w 1953 roku.

Pierwsza produkowana fabrycznie kolekcja sof, krzeseł i stołów Tecno spotkała się z entuzjastycznym przyjęciem na 10. Triennale di Milano w 1954 roku. Prosta, regulowana sofa D70 Sofa Bed (1954) otrzymała wyróżnienie honorowe, a Osvaldo natychmiast opatentował projekt. Następnym wielkim hitem Tecno był P40 Lounge (1956), regulowany, rozkładany fotel z wbudowanym podnóżkiem. Oba te produkty Tecno stały się ukochanymi symbolami złotej ery włoskiego wzornictwa modernistycznego. Podczas gdy Osvaldo inspirował się funkcjonalistycznymi teoriami pionierów modernizmu, którzy praktykowali pokolenie przed nim, elastyczność i wielofunkcyjność najwcześniejszych projektów Tecno można również prześledzić w pracach wyprodukowanych przez Atelier Borsani Varedo. Sukces Gaetano opierał się na tworzeniu dobrze wykonanych, dostosowanych i adaptowalnych mebli. Głównym celem Osvaldo, w przeciwieństwie do jego ojca, było udostępnienie inteligentnych rozwiązań projektowych masom, zwłaszcza w kontekście budynków biurowych i przestrzeni publicznych, takich jak dworce kolejowe, lotniska i szpitale. W 1957 roku Osvaldo otrzymał swoje pierwsze duże zlecenie na zaprojektowanie mebli biurowych dla ENI, włoskiej międzynarodowej firmy naftowo-gazowej. Potem pojawiły się kolejne duże zlecenia, a Tecno stało się znane na całym świecie z projektów opartych na zaawansowanej technologii.

W 1968 roku Tecno wprowadziło Graphis Office System (1967) — zaprojektowany przez Osvaldo Borsaniego i Eugenio Gerliego (ur. 1923) — na 14. Triennale di Milano; został on ogłoszony rewolucją w projektowaniu mebli biurowych, ponieważ modułowe komponenty systemu umożliwiały nieograniczone i konfigurowalne kombinacje, które dostosowywały się z czasem, gdy firmy rosły i się kurczyły. Pozostawał bestsellerem Tecno przez dziesięciolecia. W 1970 roku, gdy Osvaldo zaczął odchodzić od codziennych operacji, a jego zięć, Marco Fantoni, objął większą rolę — Tecno zrestrukturyzowało swoje podejście do projektowania. Podkreślając wspólny wysiłek włożony w opracowywanie nowych projektów, Tecno uruchomiło Centro Progetti Tecno, wewnętrzny zespół poświęcony komunikacji i projektowaniu przemysłowemu. Centro Progetti Tecno odpowiadało za szereg sukcesów firmy w latach 70. i 80., w tym za fotel biurowy Modus Office Chair z tworzywa sztucznego (1972), który zdobył nagrodę SMAU w 1973 r.; system Waiting System z siatki stalowej (1983), modułowy koncept siedzisk i stołów do dużych przestrzeni publicznych; oraz za rebranding Alitalii na całym świecie (1982-84), za który Centro Progetti Tecno otrzymało nagrodę Compasso d’Oro w 1984 r.