Obrotowy stołek/hoker „Modus” z regulowaną wysokością na metalowej nodze z czerwonym siedziskiem z tworzywa ABS, projekt Osvaldo Borsani dla firmy Tecno, Włochy, lata 70.

Siedzisko Modus zostało zaprojektowane w 1972 roku jako seria różnego typu siedzisk natury biurowej która przyjmowała kolejne wcielenia w zależności od potrzeb firm, czy też prywatnych odbiorców. Jego projektant, czyli Osvaldo Borsani był za razem jednym z założycieli firmy Tecno.

Przez wiele lat „Modus” był sztandarowym produktem firmy Tecno z racji choćby na to, że to pierwszy tego typu pomysł na rynku włoskim. 

Raz był fotelem, raz krzesłem, raz miał podłokietniki, a za innym razem ich nie miał. Był na kółkach, albo był bez kółek. Wariacji powstało naprawdę dużo.
Nasz hoker to wersja rzadko spotykana. Jest obrotowy i ma możliwość zmiany wysokości siedzenia. Siedzisko z tworzywa po tylu latach nadal jest w soczystej czerwieni. Podstawa bardzo stabilna, stosunkowo ciężka. To zasługa przemyślanego projektu i dobrze dobranych jakościowo materiałów.
Hoker jest nie do zajechania. 

Zachowany w bardzo dobrym stanie z nikłymi powierzchniowymi zarysowaniami użytkowymi na siedzisku (tak małymi, że trudno było pokazać je na zdjęciu), w 100 % sprawny, podnosi się po zwolnieniu bocznego czarnego drążka umieszczonego pod siedzeniem (zdjęcia), opuszcza się w płynny spokojny sposób pod ciężarem osoby siedzącej po zwolnieniu tegoż samego drążka.

Wysokość (minimalna/maksymalna) : 93,5/107 cm
Wysokość siedziska (minimalna/maksymalna) : 62/77 cm
Szerokość siedziska : 48 cm
Głębokość siedziska : 36 cm
Wysokość oparcia : 35 cm
Średnica podnóżka : 40 cm
Rozstaw nóg : 56 cm 
Waga : 10 kg

Osvaldo Borsani urodził się w 1911 roku w Varedo we Włoszech. Studiował Beaux-Arts w Accademia di Brera w Mediolanie i architekturę na Politecnico di Milano, kończąc studia w 1936 roku. Będąc jeszcze w szkole, Borsani wziął udział w piątym Triennale w Mediolanie, prezentując swój projekt Casa Minima, za który otrzymał srebrny medal. W tym samym czasie rozpoczął współpracę z ojcem Gaetano w rodzinnej firmie Atelier Varedo, produkującej piękne meble z wpływami europejskiego art déco. W 1932 roku firma została przemianowana na Arredamento Borsani i otworzyła swoją pierwszą przestrzeń w Mediolanie. W tym samym czasie Borsani zaczął współpracować z mediolańskimi artystami, takimi jak Lucio Fontana, Agenore Fabbri, Arnaldo i Gio Pomodoro. W 1953 roku Osvaldo i jego brat bliźniak Fulgenzio otworzyli TECNO, firmę, która stała się znana ze swojego podejścia do projektowania mebli opartego na technologii i badaniach. Do znanych projektów TECNO należą D70 z 1954 r., sofa, która może przyjąć około dwudziestu pozycji; leżanka P40 z 1955 r., wyposażona w ruchome części z regulowanym oparciem i podłokietnikami; oraz system mebli biurowych Graphis z 1968 r., stworzony przez Borsaniego i Eugenio Gerli. W 1970 r. Borsani wraz z córką Valerią i Marco Fantonim wprowadził Centro Progetti Tecno, laboratorium projektowe współpracujące przy opracowywaniu nowych produktów. Borsani zmarł 16 kwietnia 1985 r. w Mediolanie.

Korzenie włoskiej firmy zajmującej się wzornictwem przemysłowym Tecno sięgają wczesnych lat 20. XX wieku, kiedy to stolarz i tapicer Gaetano Borsani (1886-1955) założył Atelier Borsani Varedo (później nazwane Arredamenti Borsani Varedo) w Varedo we Włoszech. W tych wczesnych latach firma rodzinna produkowała piękne, robione na zamówienie meble w stylu odzwierciedlającym ruch Art Deco, a także tradycje rzemieślnicze regionu Brianza w Lombardii. Udział w wystawach Mostra Internazionale di Arte Decorative w Monza przyniósł Atelier Borsani uznanie w latach 1925, 1927 i 1930. Synowie bliźniacy Gaetano, Fulgenzio i Osvaldo Borsani, odgrywali aktywną rolę w firmie od najmłodszych lat. Podczas gdy Osvaldo studiował architekturę w Beaux-Arts Accedemia di Brera, zaprojektował kolekcję mebli racjonalistycznych, zwaną Casa Minima, i zaprezentował ją na V Triennale di Milano w 1933 roku. Projekt zdobył srebrny medal. W latach 30. i 40. Atelier Borsani otrzymywało zlecenia od elitarnego towarzystwa Lombardii na tworzenie mebli do dużych i ekskluzywnych wnętrz domowych i biurowych. Po II wojnie światowej Osvaldo zaczął wyobrażać sobie przekształcenie rodzinnej firmy z tradycyjnej produkcji rzemieślniczej w produkcję przemysłową — mimo że jego ojcu Gaetano nie podobał się ten pomysł. Osvaldo pozostał zdecydowany na wykorzystanie zasad modernizmu w projektowaniu dla zmieniającego się stylu życia w okresie powojennym. Wraz ze swoim bratem Fulgenzio, Osvaldo założył nową firmę, Tecno, w 1953 roku.

Pierwsza produkowana fabrycznie kolekcja sof, krzeseł i stołów Tecno spotkała się z entuzjastycznym przyjęciem na 10. Triennale di Milano w 1954 roku. Prosta, regulowana sofa D70 Sofa Bed (1954) otrzymała wyróżnienie honorowe, a Osvaldo natychmiast opatentował projekt. Następnym wielkim hitem Tecno był P40 Lounge (1956), regulowany, rozkładany fotel z wbudowanym podnóżkiem. Oba te produkty Tecno stały się ukochanymi symbolami złotej ery włoskiego wzornictwa modernistycznego. Podczas gdy Osvaldo inspirował się funkcjonalistycznymi teoriami pionierów modernizmu, którzy praktykowali pokolenie przed nim, elastyczność i wielofunkcyjność najwcześniejszych projektów Tecno można również prześledzić w pracach wyprodukowanych przez Atelier Borsani Varedo. Sukces Gaetano opierał się na tworzeniu dobrze wykonanych, dostosowanych i adaptowalnych mebli. Głównym celem Osvaldo, w przeciwieństwie do jego ojca, było udostępnienie inteligentnych rozwiązań projektowych masom, zwłaszcza w kontekście budynków biurowych i przestrzeni publicznych, takich jak dworce kolejowe, lotniska i szpitale. W 1957 roku Osvaldo otrzymał swoje pierwsze duże zlecenie na zaprojektowanie mebli biurowych dla ENI, włoskiej międzynarodowej firmy naftowo-gazowej. Potem pojawiły się kolejne duże zlecenia, a Tecno stało się znane na całym świecie z projektów opartych na zaawansowanej technologii.

W 1968 roku Tecno wprowadziło Graphis Office System (1967) — zaprojektowany przez Osvaldo Borsaniego i Eugenio Gerliego (ur. 1923) — na 14. Triennale di Milano; został on ogłoszony rewolucją w projektowaniu mebli biurowych, ponieważ modułowe komponenty systemu umożliwiały nieograniczone i konfigurowalne kombinacje, które dostosowywały się z czasem, gdy firmy rosły i się kurczyły. Pozostawał bestsellerem Tecno przez dziesięciolecia. W 1970 roku, gdy Osvaldo zaczął odchodzić od codziennych operacji, a jego zięć, Marco Fantoni, objął większą rolę — Tecno zrestrukturyzowało swoje podejście do projektowania. Podkreślając wspólny wysiłek włożony w opracowywanie nowych projektów, Tecno uruchomiło Centro Progetti Tecno, wewnętrzny zespół poświęcony komunikacji i projektowaniu przemysłowemu. Centro Progetti Tecno odpowiadało za szereg sukcesów firmy w latach 70. i 80., w tym za fotel biurowy Modus Office Chair z tworzywa sztucznego (1972), który zdobył nagrodę SMAU w 1973 r.; system Waiting System z siatki stalowej (1983), modułowy koncept siedzisk i stołów do dużych przestrzeni publicznych; oraz za rebranding Alitalii na całym świecie (1982-84), za który Centro Progetti Tecno otrzymało nagrodę Compasso d’Oro w 1984 r.